İnsanlık tarihinin en eski sanatlarından biri olan deri
işleme sanatı, yüzyıllar boyu Anadolu'da yaşayan çeşitli uygarlıklar tarafından
ayakkabıdan çantaya giyimde, sandık, kap kaçak gibi ev eşyalarında, müzik
aleti, kitap cild kapağı ya da deri üzerine yapılan işlemelerle süs eşyası gibi
pek çok farklı alanda kullanılmıştır.
Deri işlemeyle ilgili ilk bulgular Neolitik yerleşim olan
Çatalhöyük’ te ortaya çıkmıştır. Türkler'in Orta Asya'dan Anadolu'ya göçüyle
birlikte deri işleme sanatı gelişimini sürdürmüştür. 1077 – 1307 yılları
arasında Anadolu Selçuklu dönemi, Türkler'in ana yurtlarından taşıdıkları
kültürle Anadolu’nun yerel kültür birikimlerinin bir sentezini ortaya çıkarır.
Osmanlı İmparatorluğu döneminde Türkler'in deri ustalığı
Ahiler'in desteğiyle büyük ilerleme göstermiştir. Fatih Sultan Mehmet,
fethettiği İstanbul'da Yedikule yakınlarında günümüzde Kazlıçeşme denilen yerde
33 salhane, 360 tabakhane yaptırmıştır. 16. ve 17. yüzyıllarda Türk dericiliği
en parlak devrini yaşamıştır. Türkler'e özgü bir deri yapım yöntemi olan
“sahtiyan”, bu dönemde dünyaca kabul görmüş ve İngilizce literatüre “Turkish
Leather” olarak girmiştir.
Cumhuriyetin ilk yıllarında Anadolu’da neredeyse her
kasabada deri işlemeciliği var olmuştur. Türk deri işlemeciliği Dünyaca kabul görmüştür.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder